Zeezeilen met ... / Sea sailing with ... Max (Bavaria 34) [Nederlands / English]
Surfing Safari
Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps
Zondag / Sunday 24 September 2017
Zelfs de donkerste nacht wordt weer een dag. Na zoveel gebeurtenissen gisterennacht volgt er een zonovergoten dag met een stralend blauwe lucht. Echt niet! Dikke vette mist, dus! Plotseling zie ik Cabo Mondego boven de mist uitsteken en is Figeira da Foz niet meer ver. Ik had al de hele reis een lange lome atlantische deining die hier hoger schijnt te worden. Ik had Gert Keizer gisteren nog een berichtje gestuurd: of er nog bijzonderheden over de haven van Figuera da Foz te vertellen waren? "Je moet vooral de haven ingang niet missen", schrijft hij terug. Toen wisten we beiden nog niet wat er nu stond te gebeuren Voor het binnenlopen nog even de aanloop bestudeerd. Vanuit de verte zie ik een gigantische branding howel er geen of nauwelijks wind staat. Golven spuiten uit boven de strekdammen en de zich daarop bevindende lichten. Bovendien staat de ingang 90 graden bakboord op de aanlopende golven. Dus is het noodzakelijk de boot dwars op de aanstormende golven te leggen om binnen te geraken. Nog dichterbij gekomen zie ik dat aan de andere zijde zand met de branding mee naar boven komt. Grondzee! Ik besluit dicht om het rode licht te draaien om zodoende zo kort mogelijk dwars op de golven te liggen en met enige afstand en speelruimte van de grondzee weg te blijven. Eerst schroef ik het aantal toeren van de motor flink omhoog om in ieder geval controle te kunnen houden. En dan begint het gesurf. Ergens moet ik echter de hoek om om tussen het havenhoofd te komen. Na een surf ben ik in de buurt van het rode havenhoofd en maak de bocht. Om vervolgens door een volgende golf opgetild te worden. Ik geef tegenstuur naar het golfdal om vooral niet dwarsgeslagen te worden en wonder boven wonder gaat het allemaal goed en valt het eigenlijk allemaal wel mee. In kalmer water gekomen zie ik de reddingsboot van de "Salva de Vidas". De mannen aan boord zwaaien vriendelijk naar mij. Verder op op de rivier liggen er allemaal vissersbootjes over de gehele breedte van de rivier. De mannen lijken verbaasd, verstoord maar groeten toch vriendelijk: bom dia! In de haven leg ik vast bij de receptie voor een andere Nederlandse boot: de Shalom. Zij willen uitvaren. Daar is ook al Gert Keizer , met een bruin gebrand hoofd, die mij via de Spot had gevolgd en mijn capriolen op foto en video heeft vastgelegd. Hij onderbouwt mijn waarschuwing met aanschouwend materiaal. Zij gaan toch kijken maar keren dan toch onverrichterzaken weer terug.
Even the darkest night turns into day. After so many remarkable events last night the day turns into a sun filled blue sky bomber of a day. Right? Well, no. Old style lush London smoggy fog. Suddenly I can see the top of what must be Cabo Mondego above the fog. Figueira da Foz can't be far now. The whole trip I had this long relaxed rolling Atlantic swell which seems to become higher here. Before leaving Povoa de Varzim I had texted Gert Keizer if I should know something interesting about the harbour. "Don't miss the entrance", his answer. Both of us not aware of what was about to happen. Well before arriving there better have a second look in the Reed's. From far I can see meters high waves breaking at the harbour moles throwing waves up higher than the lights that are sitting on top. Mind you, dear reader: no wind at all! A little bit closer I can see that near the green light sand is thrown up with the waves. I absolutely don't want to go near that. I rev up the engine to have more control during surfing. To get inside the harbour I have to turn left meaning that I will be a sitting duck for the oncoming waves. Anyway, near the red light I turn left to be lifted up by the next wave. In order not to be thrown on my side I turn the rudder towards the wave's bottom. It seems to work and suddenly I'm in between the harbour moles. There I see the rescue boat from the "Salva de Vidas" ready to pick up the remains if something would have gone wrong. The men aboard wave and I wave back. Further up river little fishing boats block the further route towards the marina. I have to slalom around them and in a way they seem disturbed but still I can hear them muttering a: "bom dia"and they wave back. In the marina I tie up to the visitors pontoon and there is Gert Keizer, with a well tanned face, as well. On the pontoon behind Max lies another Dutch yacht, the Shalom, ready to leave. I inform them of the sea state and Gert backs up my story with pictures and video. He had followed my Spot track and he was at the dam to film and take pictures. They did head out to the harbour exit, had a look and returned to the marina.
Brekende golven op de strekdam / Waves breaking near the mole (c) Gert Keizer
Golf breekt op het havenhoogd / Wave breaking at the mole (c) Gert Keizer
Nog meer wit water / More waves breaking (c) Gert Keizer
Max surft de haven in / Max surfing into port (c) Gert Keizer
Langzaam maar zeker / We are getting there (c) Gert Keizer
De volgende AUB / Next please..(c) Gert Keizer
Gered! / Made it! (c) Gert Keizer
De rest van de dag verbrengen Gert en ik met bijpraten en het vinden van een restaurant. In de avond begint het te regenen. Uiteindelijk maakt Gert wat lekkers in de kombuis van de Lady Jane.
The rest of the day Gert and I spent talking en finding a restaurant that's open on a Sunday evening. In the end Gert cokes up something nice in the galley of his Lady Jane.
Veel later ontdekte ik een Portugese pagina die aangeeft of men een haven binnen kan/mag varen. De link heb ik verder beneden geplaatst.
Later on I discovered a Portuguese site that indicates if a port is open and safe. The link you'll find below.
Op zondag 6 december 15:15 losgegooid in Lanzarote en op donderdag 31 december 22:15 op Saint Lucia aangekomen. Departed Lanzarote on Sunday 6 December 15:15 (MET) and arrived in Saint Lucia Thursday 31 December 22:15. De Start / The Start [6 December 2020] Barbara en Jan, mijn buren, hebben me geholpen om bij de dieselpomp te komen. Nadat de boot betankt was werd het dan tijd om te gaan. Nog nooit heb ik mij zo vreemd gevoeld. Ik kan het niet beschrijven. Maar ja, ik heb ook nog nooit 2800 nm solo gezeild. Barbara and Jan, my neighbours, helped me to get to the service station to fill up with diesel. After all the tanks and jerrycans have been filled it's time to leave. Never in my life have I felt this odd, surreal. I can't really describe it. Then again I never have embarked on a 2800 nm solo sailing trip. Almost ready to go...... / Bijna klaar om te gaan..... Barbara, Jan (from Double Dutch) and I in the middle (Not in the picture Karel) / Barbara, Jan (vanDouble ...
Vrijdag/Friday 21 Juli 2017: St Peter port Het weer is knudde dus maar een beetje door St Peter Port struinen. The weather is not optimal. Lets just visit St Peter Port. Port/Haven Town/De Stad Motor cycles / Motorfietsen School Low tide spot the threshold / Eb en de drempel wordt zichtbaar Boatie MacBoatface / Bootje Zaterdag/Saturday 22 Juli 2017: St Peter Port Zaterdag was een beetje meer van het zelfde. Maar omdat ik besloten had morgen te vertrekken moest er toch nog even wat ingekocht worden Saturday was a bit more of the same. Since I had decided to leave tomorrow some groceries had to be acquired. Zondag/Sunday 23 Juli 2017: St Peter Port Vandaag is het vertrek. In de Grib files heb ik gezien dat de wind in de omgeving van Brest gunstig zal worden. Nog belangrijker, de wind blijft enige dagen in de goede hoek zitten. Maar niet in de omgeving van Guernsey. Ik besluit door de zure appel heen te bijten. De eerste 100 nm zull...
Zondag/Sunday 16 Juli 2017: Stellendam De trossen los (van de boei) en gaan met die banaan. Eerst de sluis door en dan tegen de wind op de motor richting Belgie. Ik ben erg blij dat ik mij heb los kunnen scheuren van Noordschans. "Het moeilijkste van een grotere reis is het losmaken van de lijnen", heb ik regelmatig gelezen. Ik moet bekennen dat het niet zo makkelijk was. Het werklijstje is nooit leeg, op het werk is altijd weer wat aan de hand en natuurlijk ga ik oude bekende missen. Op het moment voelt het nog raar en moet het idee dat in Noordschans geen boot van mij meer ligt wennen. At 9 am I slip my lines and then it's go, go, go. Well not really because I have to pass the lock at Stellendam first and then against the wind towards Belgium on the engine. I'm very happy to having been able to un-velcro myself from the marina in Noordschans. "The most difficult thinf of getting away for a longer trip is slipping the lines", I have been reading on sev...
Comments
Post a Comment
Feel free to comment: