Lanzarote - Saint Lucia (aangekomen / arrived)

 Op zondag 6 december 15:15 losgegooid in Lanzarote en op donderdag 31 december 22:15 op Saint Lucia aangekomen. 

Departed Lanzarote on Sunday 6 December 15:15 (MET) and arrived in Saint Lucia Thursday 31 December 22:15.

De Start / The Start [6 December 2020]

Barbara en Jan, mijn buren, hebben me geholpen om bij de dieselpomp te komen. Nadat de boot betankt was werd het dan tijd om te gaan. Nog nooit heb ik mij zo vreemd gevoeld. Ik kan het niet beschrijven. Maar ja, ik heb ook nog nooit 2800 nm solo gezeild.

Barbara and Jan, my neighbours, helped me to get to the service station to fill up with diesel. After all the tanks and jerrycans have been filled it's time to leave. Never in my life have I felt this odd, surreal. I can't really describe it. Then again I never have embarked on a 2800 nm solo sailing trip.

 

Almost ready to go...... / Bijna klaar om te gaan.....

Barbara, Jan (from Double Dutch) and I in the middle (Not in the picture Karel) / Barbara, Jan (vanDouble Dutch), en in het midden ik. (Niet op de foto Karel)

 

 

Met dank aan Barbara voor de fotootjes. Thanks to Barbara for the pictures

 

Daar gaat ie dan / There goes [6 December 2020]

Voorbij aan TUIs "Mein Schiff" het zeegat uit. Het originele plan om een direkte weg naar St Lucia te varen had ik al opgegeven. Na ongeveer een week zou ik dan in windstiltes terecht komen.

Past TUI's "Mein Schiff" towards the sea. The original plan to take a direct route towards St Lucia I had already given up. Because about a week in I would become becalmed.

 

Eerste dagen meteen al groen rond de neus / First day and already visibly green around the noose

 De strategie was nu met de wind mee te varen richting het zuid-westen en dan in de "buurt" van de Kaap Verden west te gaan varen (vaar zuid tot de boter smelt en verleg dan de koers naar het westen). In de hoop de pasaat wind op te pikken. 

 

De eerste nacht voer ik voorbij aan Lanzarote en Fuerteventura en werd ik bijna nog door "Mein Schiff" ingehaald. Ik bleef verder zuidelijk varen om de luwte van de Kanarische Eilanden te vermijden.

The new strategy was to sail sout west and to turn west "near" the Cape Verdes (sail south until the butter melts and then turn west). Hoping to get the trade winds. 

 

The first night I passed Lanzarote and Fuerteventura and was almost overtaken by "Mein Schiff". I kept my southerly course for quite a bit longer to not get in the lee of the Canary Islands.

 

 Onderweg / Traveling [7 - 30 December 2020]

 

Hobbelen / Bobbing

 

...eten koken bijna onmogelijk / ...cooking a meal almost impossible

1ste vliegende vis / 1st flying fish

Dolfijnen / Dolphins

Voor de wind, melkmeisje / Running butterfly style

 

 

Ter motivatie veel Candy Dulfer. / For motivation a lot of Candy Dulfer

 

 ...en Chet Atkins / ...and Chet Atkins

 

 

Instrumenten / Instruments

US marine op bezoek / US navy visiting

 

Kerst / Christmas

Sargossa zeewier / Sargossa sea weed

Regenbuien / Rain

...en de regen / ... and the rain

Bijna / Almost [30 December 2020]

De dag begon zeer vroeg met een ontmoeting met HNMLS Groningen. De Groningen heeft 2 bemanningsleden en  haar NH90 helicopter verloren bij Aruba.

 

The day started with meeting HNMLS Groningen. The Groningen lost two crew members and an NH90 helicopter near Aruba.

 

HNMLS Groningen

Franse NH90 / French NH90

 

 

 

Op de één na laatste dag FM kwam tot leven. BBC World Service via Barbados kwam tot leven. Tegen de avond kon ik verschillende vliegtuigen zien overkomen. Maar de dag begon met de Christos XXII. Althans het CPA alarm van AIS op mijn marifoon ging af.

On the the 30th FM radio came alive with the BBC World Service via Barbados. In the evening I could observe several airplanes coming over. The day started with the Christos XXII.

 

Christos XXII

 De Christos XXII was met een , wat leek op een , boor exploratie platform in sleeptouw onderweg met 3 - 4 knopen (AIS). Wat een geduld moeten die mannen hebben zeg! 

Hoewel ik op de motor naar deze positie was gekomen was dat op een spaarvlammetje (15000 rpm). Het kon echter zo niet doorgaan omdat de dieselvoorraad neit toereikend was om zo naar St Lucia verder te varen. Gelukkig werd het de beste zeildag van de hele reis.

 

The Christos XXII was on its way with what looked like an oil exploration platform at tow with a speed of 3 - 4 knots (AIS).  These guys must have quite a bit of patience!

 

Although I got to this position on the engine but on a slow burn (15000 rpm). It could not continue because the diesel in the tank would not get me to St Lucia. Luckily it turned it to become the best sail day.

 

 De wind was west maar zou gedurende de dag naar het noordooste bewegen (ruimen). Ik besloot de wind hard aan de wind te volgen. Eén keer was de weersvoorspelling correct.

The wind was west and would during the day go to the north east via north. I decided to follow the wind sailing close hauled. For once the weather forecast was right.

 

 

 De laatste dag / The last day [31 December 2020]

Ik wilde eigenlijk eerder aankomen maar ik wilde zeker niet ook nog pas in 2021 aankomen. Dus de truckendoos moest open. Met de kleine reserve aan Diesel die ik nog had ben ik gaan motorzeilen. En dan komt het moment waarop je je afvraagt waar je eigenlijk naar zit te kijken?

Dan wordt het plotseling dan toch emotioneel: Land in zicht! Na 25 dagen alleen op zee....

I wanted to be in Saint Lucia much earlier and certainly not in 2021. So, I had to trick a bit and with the small diesel fuel reserve I decided to motor sail. Then comes the moment when you have to ask your self: what am I looking at?

Then it suddenly gets rather emotional: Land ho! After 25 days at sea.

 

 

 

Land in zicht!!! / Land ho!!!

Deze jongens verschenen 3 dagen voor aankomst /These showed up 3 days before

Het komt dichterbij / It's coming closer

 En dan wordt het natuurlijk donker. Iets waar ik eigenlijk probeer te vermijden is het aanleggen in een vreemde haven in het donker. Bovendien blies het aardig (Kerstwind, 5 - 7 Bft) en begon het ook nog te regenen. Daar boven op reageerde helemaal niemand van de Rodney Bay Marina op mijn oproepen op kanaal 16. In de baai heb ik de boot volkomen stil gelegd en heb zeilen geborgen en fenders en lijnen klaar gelegd. Daarna ben ik heel voorzichtig door de vaargeul de haveninvaart genaderd. Links en rechts (bakboord en stuurboord) lagen jachten geankerd met en zonder verlichting. Ik hield mijn hart vast. Gelukkig heb ik een tablet houder bij het stuurwiel zodat ik met Navionics volgen kan wat er gebeurd terwijl ik met de dieptemeter kan zien of het klopt. Ik had al besloten er geen nachtwerk van te gaan maken en de eerste vrije aanlegplaats te nemen. Dat werd na een ere rondje door de lagune om fenders op de juiste hoogte te hangen een plekje voor superjachten. Passend :-)

Then night falls. Something I always was able to avoid is coming into a strange new harbour by complete darkness. Besides it blew a bit (Christmas winds, 5 - 7 Bft) and it rained. On top of that nobody reacted when I tried to raise the Rodney Bay Marina on VHF channel 16. In the bay I stopped and rolled up the sails and started to prepare fenders and lines. I slowly motored through the shipping channel towards the marina entrance. Left and right (post and starboard) other yachts were anchored. Some without lights. Luckily I have a tablet holder with USB power at the steering wheel. I can check Navionics with the depth sounder without to much distractions. I had decided to make a complete night shift out of this and tie up to the first available spot. After a round of honour through the lagune to adjust the fenders a dock for super yachts. Fitting :-)

Quarantaine / Quarantined [1 - 3 January 2021]

Zeer vroeg op de eerste morgen werd ik gevraagd mijn boot van de super jacht steiger naar de quarantaine steiger te verleggen.

Very early the first morning I was asked to leave the super yacht dock and move to a quarantine berth. 

 

Max in the Rodney Bay Marina (St Lucia) / Max in de Rodney Bay Marina (St Lucia)

The iron gate at the end of the quarantine dock (does this make us a gated community?) / Het stalen hek aan het einde van de quarantaine steiger

 

 

Uiteindelijk / In the end

 

Volgens de app heb ik 2997 nm (5550 km) afgelegd met een gemiddelde snelheid van 4.9 knopen. Maar het aller belanrijkste: de mast, kiel en roer zitten er allemaal nog aan. Iets waarover ik mij het meeste zorgen gemaakt heb.

Verbazend was het verloop van de watertemperatuur. Op de Kanarische Eilanden meette ik 18,9 °C in de Kariben waren het 28,4°C.

En ja, met 34 voet, onder 40 voet is Max (Bavaria 34) tot nu toe de kleinste in de haven. Met de kleinste bemanning.

According to the app I did 2997 nm (5550 km) with an average speed of 4.9 knots. Most important though is that rig, keel and rudder are still in place. My greatest fear.

 

Astonishing was the progress of the water temperature. In the Canary Islands 18.9°C in the Caribbean 28.4°C 

 

And yes, with 34 feet, well under 40 feet Max (Bavaria 34) is the smallest in this marina. With the smallest crew.