Op de drempel / On the threshold

Maandag / Monday 24 September 2017

Haven / Port Figueira da Foz

Vanmorgen vanwege de nevel rustig aan gedaan. Toen de nevel optrok maar eens gaan kijken naar de branding. We horen ook dat een bezoeker die gisteren avond binnen is gevaren bezoek heeft gekregen van de politie. AIS is fantastisch. De golven zijn in orde. Samen met Gert naar het bezoekers ponton gevaren. Daar bleek het havenkantoor tot 1400 en het tankstation tot 1430 gesloten. Ook een telefoontje van de kapiteinse van de Oukiva mocht niet baten. Dan maar lunch. Uiteindelijk dan toch betalen en tanken en wederom betalen. Ugh, 113 liter diesel voor €150,-!

Because of the fog this morning I have to take it easy. After the fog broke Gert and I have a look at the waves. Luckily it has much improved. I hear that another visitor whonarrived yesterday evening and had AIS got a visit from the police because he had entered the harbour while it was closed. The entrance has a signal which you better obey. With Gert I move the boat to the visitors pontoon but the harbour office is closed and so is the fuel station. They stay closed even though the matron of the Oukiva calls the harbour master. Lunch first then. Then suddenly it's time to pay, fill up the tanks and to say good bye. 113 liters of diesel for €150,-

Over de rivier naar buiten alwaar de golven duidelijk kleiner geworden waren. Voor mij vaart de Quiset. Ze neemt de golven met bravour. Mijn Bavaria doet het haar na. Achter mij, met 15 minuten achterstand volgt ook de Shalom. Zeilen zetten en buiten de nevel was het lekker warm. De water temperatuur loopt langzaam naar de 18 graden waar die in Povoa de Varzim net even boven de 16 was.

Down the river and than the surf is visible. Very much quieter than yesterday. The Quiset is first. It all looks easy and it is. 15 minutes behind follows the Shalom. Setting sail and past the fog it's rather pleasant. The water temperature has gone up from a mere 16+ degrees in Povoa de Varzim to about 18 around here.

Kaap / Cape Mondego

Dan valt de nacht, de maan begint te schijnen en de sterren bewijzen dat er meer is in het helaal als alleen de aarde en haar bewoners. Het heldere weer wordt echter constant bedreigd door nevel banken. Op de Shalom bestaat bij Heidi twijfel over de golfhoogtes nabij de Can de Nazare. Nazare is een plaatsje dat door haar enorme golven een beroemde europese surf plek is geworden. Wij moeten daar langs. Ik ben echter ver naar buiten gevaren. De water diepte loopt plotseling flink op en bij 174 meter begint het echolood te knipperen. Hij ziet geen bodem meer: de canyon! Alles niks nieuws, dat hadden we in de Golf van Biscaje ook. Ik heb de hele nacht ook regelmatig dolfijnen om de boot wat leuk is en bovendien regelmatig contact via de marifoon met Quiset en Shalom wat nieuw voor mij is. Dat blijkt ook wat later. Terwijl ik met Tom van de Shalom aan het radio'en ben plopt er in een keer een visserijboeitje bakboordzijdig onder Max' spiegel vandaan. Gelukkig niks in de schroef blijven hangen......Pfoei!

Then night falls and the moon and the stars come out. Proving that there is more out there than just the earth and here occupants. Fog banks are threatening the clear weather though. Heidi on the Shalom is in doubt over the deep underwater canyon we have to cross near Nazare. This feature made Nazare, a small coastal town, famous for its big surf waves. In these cases I like to go into deep water. The depth sounder very quickly drops to 174 metres abd than starts blinking. Meaning:"I can't seen the bottom anymore." We reached the canyon. Nothing new because we had the same in the Biscaye. I have dolphins around the boat the whole night. Which is a welcome change. As is the regular VHF contact with Quiset and Shalom. The latter is very unusual to me. As a result, during a VHF conversation with Tom from the Shalom a small fishery buoy "plops" up from underneath the port side stern. Luckily nothing got stuck in the propeller!

Dinsdag / Tuesday 25 September 2017

Bij het invallen van de nacht zakte ook de wind weg en gaat de motor aan. Na het omronden van Peniche zet ik weer zeil. Alle anderen draaien uiteindelijk af naar Cascais en Lissabon. Bij zulk mooi zeilweer wil ik echter door en vervolg mijn weg richting het zuiden. Eerst alleen onder genua maar nadat de wind 90 graden naar het noord westen was gekrompen zette ik er ook het groot bij

When the night sets in the wind dies down as well, the engine is switched on. After rounding Peniche I set sail again. All the others turn towards Cascais and Lisbon. With such nice sailing weather I like to continue my course south. After the wind turned to north west I alsonset the main sail.

Ergens tussen Setubal en Sines zie ik de ademstoten van walvissen. Helaas krijg ik dankzij de afstand de dieren niet te zien. Nabij Sines stuur ik meer naar de kust om later niet in de problemen te komen met het verkeersscheidingssysteem rondom Cabo Sao Vicente. Ergens gedurende de nacht zakt de wind weer in en gaat de motor weer aan.

Somewhere between Setubal and Sines I make out the clods of water vapour normally associated with whales. I'm not able to see the whales them selves because of the distance. Near Sines I stear closer to the coast in order to stay out of trouble near the TSS around Cabo Sao Vicente. During the night the wind dies away and the engine has to be turned on again.

Woensdag / Wednesday 26 September 2017

Nabij de kaap(Sao Vicente) wordt ik net optijd opgeschrikt door een zeilende Puffinus. Die boot was al een hele tijd in de buurt (zichtbaar dankzij AIS) maar nu komt ze mij plotseling zeilend achterop en ik ben nog op de motor. Ik wijk uit en zet dan ook zeil. Nu komt naar uit dat ik Max nooit bij licht weer heb gezeild. De Puffinus gallopeert er vandoor. Ik heb een studie ochtend. Ik moet even alles uit de kast trekken wat betreft know-how hoe de boot sneller te krijgen. Niks blijft onbeproeft. Schoothoek, luv lines, genuatrack, onderlijkstrekker, traveler en neerhouder. De achterstag laat ik zitten omdat ik een rolgroot heb. Uiteindelijk krijg ik er aan de wind met 8,9,10 knopen wind 4,5 - 5,5 knopen bootsnelheid uitgeperst. Ik loop daarbij wel weg van de kust. Als ik even in de kajuit duik om wat te knagen te halen hoor ik gefluit. Snel klim ik aan dek en zie dat enkele dolfijnen mij weer vergezellen. Ik had niet gedacht dat het menselijk oor ook werkelijk het dolfijnenfluiten zou kunnen horen. Als de wind dan ook nalaat stuur ik terug naar de steile kust in de hoop daar door thermiek veroorzaakte wind op te pikken. Helaas! De laatste 16 nm op de motor naar Vilamoura. Terwijl Max zo langs de kust motort zie ik plotseling iets laag over het water scheren. Eerst denk ik aan een vogel maar dan zie ik dat het een vis is die met zijn staart in het water ongelovelijk snel meters maakt. Mijn eerste vliegende vis! Net voor het donker wordt leg ik aan. 1920 woensdag is het doel van deze etappe bereikt. We staan nu op de drempel van Europa en Afrika en voor de Straat van Gibraltar.

Near the cape (Sao Vicente) I'm surprised by a Puffinus under the sail. The vessel was near me all the time (visible thanks to AIS). I give way and set sail as well. No it becomes clear that I didn't sail Max in light conditions. The Puffinus flies away. I have got to do some studying. Nothing stays unused. Luv lines, genoa track, traveller, vang ... you name it. In the end I get a 4.5 - 5.5 knt boat speed close hauled in 8,9,10 knt wind. I am getting further away from the coast though. When I climb down into the cabin to get something to eat I hear whistling. Quickly I climb on deck to see that I have dolphins visiting again. I never expected human ears to be able to hear the high pitched dolphin sounds. When the wind starts dying I decide to look for the thermal winds close to the coast. To no avail. The last 16 nm to Vilamoura I have to do under engine. While Max is making miles along the coast I see something flying low above the water surface. First I think a bird. When I look closer it's a fish with his tail in the water covering quite a distance very quickly. My first flying fish! Just before darkness I tie up in the marina. 1920 Wednesday evening and the goal of this stage has been reached. We are now on the threshold of Europe and Africa and near the Straight of Gibraltar.